میخواستمت اما رفته بودی ،
 آمدم ببینمت اما دیگر نبودی .

 نه میتوانم دل ببندم با دلی شکسته ،
 نه میتوانم بروم با این پاهای خسته . . .

 چشمانم پر از نیاز ، قلبی پر از دلتنگی ،
زندگی مانده و یک عالمه خاطره
 خاطره هایی که کاش همچو عشقمان میسوخت ،
 اگر نیستی ،

اگر مرا تنها گذاشته ای و رفتی دیگر چه سود دارد خاطره هایی که از تو در دلم جا مانده ؟
 عذابم میدهد ، دلتنگم میکند ،
حالا که نیستی دیگر دلم لحظه شماری نمیکند
 میخواستمت اما رفته بودی . . .

 این هوایی که در آنم هوای مسمومیست ، مرا از پای در می آورد . . .
 یک هوای پر از دلتنگی ،
 نیست در آن کسی که آرامم کند، نیست کسی که مرا درک کند!

 یخ زده آتش عشقمان ، کجاست آن قول و قرار های دیروزمان ، کجاست آنهمه مهر و وفا ، چه صبری داده ای به من ای خدا !
 به بیراهه میروم ، به دنبال سایه ی خودم میروم ، هر چه میروم به او نمیرسم!
 سرگردان و بی قرارم ، نمیخواهم از یک عشق پوچ بمیرم!

 وقتی شکسته ای بال مرا برای پرواز ، وقتی دادی یک عالمه غم به این دل پر از نیاز
 وقتی مرا در حسرت گذاشتی ،مرا در این طوفان پر از درد تنها گذاشتی ، چرا باید هنوز هم به تو فکر کنم ؟
 تویی که گذشتی از من و احساسم ، دیگر نمیروم تا به تو برسم !

 همینجا میمانم ، خاطره هایت را همینجا که مانده ام خاک میکنم ، برای همیشه فراموشت میکنم ، تو هم مثل همه ، همه آمدند ، شکستند ، رفتند !
 مثل همه بیماری ، هیچ درکی از احساس نداری ، قدر دل بی وفای خودت را هم نمیدانی

+ 5 / 10 / 1393 ساعت 12:14 توسط R